
عزیزم رفت و تنها ماندم امشب
برای درد عشقم خواندم امشب
سفر کرد و پرید و رفت و خواندم
رفیق نیمه راهش ماندم امشب
به اشک دیدگانم آب دادم
تب عشق و وراخواباندم امشب
غزل همدرد شب های دلم بود
ولی او را هم از خود راندم امشب
توانم از کفم دادم به راهش
نخ تار غمش تاباندم امشب
به پود عشق این دیبای رنگین
قسم بر شب که تنها ماندم امشب
گل مریمم خوبم دوستت دارم تنهام نذار